-
1 rēiciō
rēiciō (not reiiciō; imper. reice, disyl., V.), rēiēcī, iectus, ere [re-+iacio], to throw back, fling back, hurl back: telum in hostīs, Cs.: togam ab umero, L.: ex umeris amictum, V.: de corpore vestem, O.: paenulam: ab ore colubras, O.: Capillus circum caput Reiectus neglegenter, T.: scutum, throw over the back (in flight): fatigata membra, i. e. stretch on the ground, Cu.: a se mea pectora, to push back, O.: (librum) e gremio suo, fling away, O.: oculos Rutulorum reicit arvis, averts, V.: pascentīs a flumine reice capellas, drive back, V.: in postremam aciem, throw to the rear, L.: se in eum, into his arms, T.— To force back, beat back, repel, repulse: eos in oppidum, Cs.: Tusci reiecti armis, V. ab Antiocheā hostem.— Pass, to be driven back: navīs tempestate reiectas revertisse, Cs.: reflantibus ventis reici: ex cursu Dyrrachium reiecti, L.—Fig., to drive back, drive away, cast off, remove, repel, reject: ad famem hunc ab studio, T.: ferrum et audaciam: retrorsum Hannibalis minas, H.— To reject contemptuously, refuse, scorn, disdain, despise: nos, T.: petentem, O.: Lydiam, H.: refutetur ac reiciatur ille clamor: quae cum reiecta relatio esset, when the appeal was overruled, L.: volgarīs taedas, O.: Reiectā praedā, H.: dona nocentium, H.— P. n. as s<*>bst.: reicienda, evils to be rejected: reiecta.—Of judges, to set aside, challenge peremptorily, reject: ex CXXV iudicibus quinque et LXX: potestas reiciendi, right of challenge.—Of persons, to refer, direct, assign: ad ipsam te epistulam: in hunc gregem Sullam, transfer (in your judgment).—In public life, to refer, turn over (for deliberation or decision): totam rem ad Pompeium, Cs.: ab tribunis ad senatum res est reiecta, L.: id cum ad senatum relatum esset, L.: ut nihil huc reicias: legati ab senatu reiecti ad populum, referred, L.—In time, to defer, postpone: a Kal. Febr. legationes in Idūs Febr. reiciebantur: repente abs te in mensem Quintilem reiecti sumus.* * *reicere, rejeci, rejectus V TRANSthrow back; drive back; repulse, repel; refuse, reject, scorn -
2 re-gerō
re-gerō gessī, gestus, ere, to carry back, bring back, throw back, throw again: quo regesta e fossā terra foret, L.: tellure regestā, thrown back, O.— Fig., to throw back, retort: convicia, H. -
3 re-torqueō
re-torqueō sī, tus, ēre, to twist back, turn back, throw back: caput in sua terga (anguis), O.: ora ad os Phoebi, O.: oculos ad urbem: tergo bracchia, H.: manibus retortis, H.: pantherae terga, to throw around, V.: retortis Litore violenter undis, thrown back, H.: missilia in hostem, Cu.: retorqueri agmen ad dextram conspexerunt, wheeled back, Cs.—Fig., to change, alter: mentem, V. -
4 regero
regerere, regessi, regestus Vcarry back; throw back; throw back by way of retort -
5 regero
I.Lit.:si summa terra sublata ex fundo meo et alia regesta esset,
Dig. 7, 4, 24 fin.:terram e fossā,
Liv. 44, 11:tellurem,
to throw back, Ov. M. 11, 188:humum,
to throw up, Col. 11, 3, 5; cf. subst.: -
6 con-vertō (-vortō)
con-vertō (-vortō) tī, sus, ere.— Trans, to turn round, cause to turn, turn back, reverse, direct: in infimo orbe luna convertitur: vox Herculem convertit, L.: ter se, O.: vias, V.: caeli conversa per auras, wheeled, V.: conversae acies nituntur, face to face, V.: conversis in eam partem navibus, Cs.: haec (sica) conversa est in me: conversā cuspide montem Impulit, pointed the spear and struck, V.: se in Phrygiam, N.: ad hunc se, Cs.: colla ad freta, O.: legiones ab itinere ad suam potentiam, withdraw... to reinforce, Cs.: tigna contra vim fluminis, Cs.: aspectum quo vellent.—Of an army, to wheel, turn, change the direction of: conversa signa in hostes inferre, change front and charge, Cs.: signa ad hostem converti, to face the enemy, Cs.: sese, to retreat, Cs.: conversis signis redire, L.: itinere converso, by a flank movement, Cs.: acies in fugam conversa, routed, Cs.: convorso equo, S.— Intrans, to return, turn away: ad pedites, S.: in regnum suum, S.: ad uxorem Silviam, Ta. — Fig., trans, to turn, direct, throw back: risum in iudicem: haec ad suos quaestūs: animum ad curam, L.: se ad timorem: subitam convertor in iram, O.: animos: aculeum testimoni sui: omen in ipsum, V.: se ad eos, to their support, N.: omnium ora in me convorsa esse, S.— To attract, fix, rivet, draw: volgi ora, H.: animos, L.—To change, alter, transform, turn, convert, pervert: se ex homine in beluam: tellus Induit conversa figuras, O.: rem p., to bring into disorder: animum avaritiā, S.: civitatis lingua convorsa conubio Numidarum, S.: castra castris, to change continually, Cs.: conversa numina, alienated, V.: casūs conversi, which undergo a change of form: ad salutem convorti hoc malum, T.: ludi ad funus civitatis conversi: id ad salutem, N.: Deum in hominem, T.: in classem nymphas, V.: praemia in pestem, S.: amicitiae se in graves inimicitias. —To translate: aliqua de Graecis: librum in Latinum.— Intrans, to change, turn, be changed, go over, C.: imperium in superbiam, S.: ad aliquem, to the support of: ad sapientiora, Ta. -
7 rejicio
rejicere, rejeci, rejectus V TRANSthrow back; drive back; repulse, repel; refuse, reject, scorn -
8 remitto
remittere, remisi, remissus Vsend back, remit; throw back, relax, diminish -
9 revolvo
revolvere, revolvi, revolutus Vthrow back, roll back -
10 rennuo
rennuere, rennui, rennutus Vrefuse; disapprove; decline; give a refusal; throw back head/eye/brows as sign -
11 renuo
renuere, renui, renutus Vrefuse; disapprove; decline; give a refusal; throw back head/eye/brows as sign -
12 reicio
rē-ĭcĭo (better than rē-jĭcĭo), rejēci, jectum, 3 (reicis, dissyl., Stat. Th. 4, 574;I.and likewise reice,
Verg. E. 3, 96;and perh. also,
Plaut. As. 2, 1, 6; scanned elsewhere throughout rēĭcio, etc.), v. a. [jacio], to throw, cast, or fling back (freq. and class.; cf.: remitto, retorqueo).Lit.A.In gen.a.Of inanim. objects:b.imago nostros oculos rejecta revisit,
Lucr. 4, 285; 4, 107; cf. id. 4, 570:telum in hostes,
Caes. B. G. 1, 46: tunicam reicere, i. e. to fling back, fling over the shoulder (whereas abicere is to throw off, Cic. Att. 4, 2, 4), Lucil. ap. Varr. L. L. 6, § 69 Müll.; cf.:togam in umerum,
Quint. 11, 3, 131; 140:togam a sinistro,
id. 11, 3, 144:togam ab umero,
Liv. 23, 8 fin.:amictum ex umeris,
Verg. A. 5, 421:ex umeris' vestem,
Ov. M. 2, 582:de corpore vestem,
id. ib. 9, 32:penulam,
Cic. Mil. 10, 29; Phaedr. 5, 2, 5 Burm.:sagulum,
Cic. Pis. 23, 55; Suet. Aug. 26:amictum,
Prop. 2, 23 (3, 17), 13:vestem,
Cat. 66, 81 al.:ab ore colubras,
Ov. M. 4, 474:capillum circum caput neglegenter,
Ter. Heaut. 2, 3, 50: manibus ad tergum rejectis, thrown back or behind, Asin. Pol. ap. Cic. Fam. 10, 32, 3:manus post terga,
Plin. 28, 4, 11, § 45: scutum, to throw over one ' s back (in flight), Cic. de Or. 2, 72, 294; Galb. ap. Cic. Fam. 10, 30, 3:parmas,
Verg. A. 11, 619:ut janua in publicum reiceretur,
might be thrown back, Plin. 36, 15, 24, § 112:fatigata membra rejecit,
i. e. stretched on the ground, Curt. 10, 5, 3:voluit... Reicere Alcides a se mea pectora,
to push back, Ov. M. 9, 51:librum e gremio suo,
to fling away, id. Tr. 1, 1, 66:sanguinem ore,
to cast up, vomit, Plin. 26, 12, 82, § 131; so,sanguinem,
Plin. Ep. 5, 19, 6; 8, 1, 2:bilem,
Plin. 23, 6, 57, § 106:vinum,
Suet. Aug. 77:aliquid ab stomacho,
Scrib. Comp. 191.— Poet.:oculos Rutulorum reicit arvis,
turns away, averts, Verg. A. 10, 473:pars (vocum) solidis adlisa locis rejecta sonorem Reddit,
echoed, Lucr. 4, 570.—Of living objects, to drive back, chase back, force back, repel (so in gen. not found in class. prose authors):(β).hominem,
Plaut. Bacch. 4, 3, 19:aliquem,
id. Merc. 5, 2, 69:in bubilem reicere (boves),
id. Pers. 2, 5, 18:pascentes a flumine capellas,
Verg. E. 3, 96:in postremam aciem,
to place in the rear, Liv. 8, 8.—Reicere se, to throw or cast one ' s self back or again; or, in gen., to throw or fling one ' s self anywhere:B.tum illa Rejecit se in eum,
flung herself into his arms, Ter. And. 1, 1, 109:se in gremium tuom,
Lucr. 1, 34:se in grabatum,
Petr. 92, 3; cf.:in cubile rejectus est,
id. 103, 5; cf.:fatigata membra rejecit,
leaned back, Curt. 10, 5, 3.—In partic.1.Milit. t. t., to force back, beat back, repel, repulse the enemy (cf.:2.repello, reprimo, refuto): eos, qui eruptionem fecerant, in urbem reiciebant,
Caes. B. C. 2, 2 fin.:reliqui in oppidum rejecti sunt,
id. B. G. 2, 33; 1, 24 fin.:Tusci rejecti armis,
Verg. A. 11, 630:ab Antiocheā hostem,
Cic. Fam. 2, 10, 2; cf.:praesidia adversariorum Calydone,
Caes. B. C. 3, 35 (where, however, as id. ib. 3, 46, the MSS. vacillate between rejecti and dejecti; v. Oud. N. cr.).—Nautical t. t.: reici, to be driven back by a storm (while deferri or deici signifies to be cast away, and eici to be thrown on the shore, stranded; v. Liv. 44, 19, 2 Drak.): naves tempestate rejectas eodem, unde erant profectae, revertisse, Caes. B. G. 5, 5; so,II.naves,
id. ib. 5, 23:a Leucopetrā profectus... rejectus sum austro vehementi ad eandem Leucopetram,
Cic. Att. 16, 7, 1; cf. id. Phil. 1, 3, 7; id. Caecin. 30, 88:sin reflantibus ventis reiciemur,
id. Tusc. 1, 49, 119; id. Att. 3, 8, 2.Trop.A.In gen., to cast off, remove, repel, reject:B.abs te socordiam omnem reice,
Plaut. As. 2, 1, 6: abs te religionem, Att. ap. Varr. L. L. 7, § 65 Müll. (Trag. Rel. v. 430 Rib.):quam ut a nobis ratio verissima longe reiciat,
Lucr. 6, 81:(hanc proscriptionem) nisi hoc judicio a vobis reicitis et aspernamini,
Cic. Rosc. Am. 53, 153:ab his reicientur plagae balistarum,
Vitr. 10, 20:foedum contactum a casto corpore,
Plin. Ep. 4, 11, 9; Ter. Phorm. prol. 18:ferrum et audaciam,
Cic. Mur. 37, 79; cf.ictus,
Stat. Th. 6, 770; and:minas Hannibalis retrorsum,
Hor. C. 4, 8, 16:(in Verrinis) facilius quod reici quam quod adici possit invenient,
Quint. 6, 3, 5.—In partic.1.Pregn., to reject contemptuously; to refuse, scorn, disdain, despise; esp. of a lover, etc.:b.forsitan nos reiciat,
Ter. Phorm. 4, 5, 5:petentem,
Ov. M. 9, 512:Lydiam,
Hor. C. 3, 9, 20:Socratem omnem istam disputationem rejecisse et tantum de vitā et moribus solitum esse quaerere,
Cic. Rep. 1, 10, 16:refutetur ac reiciatur ille clamor,
id. Tusc. 2, 23, 55:qui Ennii Medeam spernat aut reiciat,
id. Fin. 1, 2, 4;of an appeal to the Senate: quae cum rejecta relatio esset,
Liv. 2, 31, 9:recens dolor consolationes reicit ac refugit,
Plin. Ep. 5, 16, 11:ad bona deligenda et reicienda contraria,
Cic. Leg. 1, 23, 60; cf.(vulgares reïce taedas, deligere),
Ov. M. 14, 677:rejectā praedā,
Hor. S. 2, 3, 68:condiciones, Auct. B. Alex. 39: rejecit dona nocentium,
Hor. C. 4, 9, 42.—In jurid. lang.: judices reicere, to set aside, challenge peremptorily, reject the judges appointed by lot:c.cum ex CXXV. judicibus quinque et LXX. reus reiceret,
Cic. Planc. 17, 41; 15, 36; id. Att. 1, 16, 3; id. Verr. 2, 1, 7, § 18; 2, 3, 11, § 28; 2, 3, 13, § 32; 2, 3, 59, § 146; id. Vatin. 11, 27; Plin. Pan. 36, 4.—In the philosoph. lang. of the Stoics: reicienda and rejecta (as a transl. of the Gr. apoproêgmena), rejectable things, i. e. evils to be rejected, Cic. Fin. 5, 26, 78; 3, 16, 52; id. Ac. 1, 10, 37; cf. rejectaneus.—2.With a designation of the term. ad quem, to refer to, make over to, remand to:b.ad ipsam te epistulam reicio,
Cic. Att. 9, 13, 8:in hunc gregem vos Sullam reicietis?
id. Sull. 28, 77 (with transferre).—Publicists' t. t.: reicere aliquid or aliquem ad senatum (consules, populum, pontifices, etc.), to refer a matter, or the one whom it concerns, from one ' s self to some other officer or authorized body (esp. freq. in Liv.; v. the passages in Liv. 2, 22, 5 Drak.):c.totam rem ad Pompeium,
Caes. B. C. 3, 17:senatus a se rem ad populum rejecit,
Liv. 2, 27, 5; cf.:ab tribunis ad senatum res est rejecta,
id. 40, 29; and:rem ad senatum,
id. 5, 22, 1:aliquid ad pontificum collegium,
id. 41, 16; so, rem ad pontifices, Ver. Flac. ap. Gell. 5, 17, 2:rem ad Hannibalem,
Liv. 21, 31; id. 2, 28:tu hoc animo esse debes, ut nihil huc reicias,
Cic. Fam. 10, 16, 2.—Of personal objects:legati ab senatu rejecti ad populum, deos rogaverunt, etc.,
Liv. 7, 20; so id. 8, 1; 9, 43; 24, 2; 39, 3.— Absol.:tribuni appellati ad senatum rejecerunt,
Liv. 27, 8; 42, 32 fin. —With respect to time, to put off to a later period, to defer, postpone (Ciceronian):* d.a Kal. Febr. legationes in Idus Febr. reiciebantur,
Cic. Q. Fr. 2, 3, 1:reliqua in mensem Januarium,
id. ib. 2, 1, 3:repente abs te in mensem Quintilem rejecti sumus,
id. Att. 1, 4, 1.—Reicere se aliquo, to fling one ' s self on a thing, i. e. apply one ' s self to it (very rare): crede mihi, Caesarem... maximum beneficium te sibi dedisse judicaturum, si huc te reicis, Balb. ap. Cic. Att. 8, 15, A, § 1. -
13 refero
rĕ-fĕro, rettŭli (also written retuli), rĕlātum (rēlātum or rellatum, Lucr. 2, 1001), rĕferre, v. a. irr., to bear, carry, bring, draw, or give back (very freq. and class.; cf.: reduco, reporto, retraho).I.Lit.A.Ingen.: zonas, quas plenas argenti extuli, eas ex provinciā inanes rettuli, C. Gracchus ap. Gell. 15, 12 fin.:b.arma,
Plaut. Ep. 2, 2, 25:vasa domum,
id. Poen. 4, 2, 25; cf.:pallam domum,
id. Men. 5, 7, 59; 4, 2, 97; 98; cf.:anulum ad me,
id. Cas. 2, 1, 1;and simply pallam, spinther,
id. Men. 3, 3, 16; 5, 1, 5; 5, 2, 56:secum aurum,
id. Aul. 4, 5, 4:exta,
id. Poen. 2, 44:uvidum rete sine squamoso pecu,
id. Rud. 4, 3, 5:aestus aliquem in portum refert,
id. As. 1, 3, 6:Auster me ad tribulos tuos Rhegium rettulit,
Cic. Fam. 12, 25, 3: ut naves eodem, unde erant profectae, reterrentur, Caes. B. G. 4, 28:me referunt pedes in Tusculanum,
Cic. Att. 15, 16, B; cf.:aliquem lecticae impositum domum,
Suet. Caes. 82; and:in Palatium,
id. Vit. 16: intro referre pedem, to turn one ' s feet back, to return, Plaut. Merc. 5, 4, 50; cf.:incertus tuum cave ad me rettuleris pedem,
id. Ep. 3, 4, 3:caelo rettulit illa pedem,
Ov. H. 16, 88; 15, 186:fertque refertque pedes,
id. F. 6, 334 (for a different use of the phrase, v. infra B. 2.):in decimum vestigia rettulit annum (victoria),
Verg. A. 11, 290:in convivia gressum,
Sil. 11, 355:in thalamos cursum,
id. 8, 89:ad nomen caput ille refert,
turns his head, looks back, Ov. M. 3, 245:suumque Rettulit os in se,
drew back, concealed, id. ib. 2, 303:ad Tuneta rursum castra refert,
Liv. 30, 16:corpus in monumentum,
Petr. 113:relatis Lacedaemona (ossibus),
Just. 3, 3, 12:gemmam non ad os, sed ad genas,
Ov. Tr. 5, 4, 5: digitos ad os referre, to draw back (v. digitus), Quint. 11, 3, 103:digitos ad frontem saepe,
Ov. M. 15, 567:manum ad capulum,
Tac. A. 15, 58 fin.:rursus enses vaginae,
Sil. 7, 508:pecunias monumentaque, in templum,
Caes. B. C. 2, 21:caput ejus in castra,
id. B. G. 5, 58:vulneratos in locum tutum,
id. B. C. 2, 41:cornua (urorum) in publicum,
id. B. G. 6, 28:frumentum omne ad se referri jubet,
id. ib. 7, 71:signa militaria, scutum, litteras ad Caesarem,
id. ib. 7, 88; id. B. C. 3, 53; 3, 99; id. B. G. 1, 29; 5, 49:Caesaris capite relato,
id. B. C. 3, 19 fin. —Esp.: referre se, to go back, return:c.Romam se rettulit,
Cic. Fl. 21, 50:sese in castra,
Caes. B. C. 1, 72 fin.:se huc,
id. ib. 2, 8, 2:domum me Ad porri catinum,
Hor. S. 1, 6, 115:sese ab Argis (Juno),
Verg. A. 7, 286:se ab aestu,
Ov. M. 14, 52; cf.:se de Britannis ovans,
Tac. A. 13, 32:causam Cleanthes offert, cur se sol referat,
Cic. N. D. 3, 14, 37.—Pass. in mid. sense, to return, arrive:d.sin reiciemur, tamen eodem paulo tardius referamur necesse est,
Cic. Tusc. 1, 49, 119:classem relatam,
Verg. A. 1, 390:nunc Itali in tergum versis referuntur habenis,
Sil. 4, 317; 7, 623.—To withdraw, remove:B.fines benignitatis introrsus referre,
to narrow, Sen. Ben. 1, 14, 5:Seleucia ab mari relata,
remote, Plin. 5, 27, 22, § 93. —In partic.1.To give back something due; to give up, return, restore, pay back, repay (= reddere):2.scyphos, quos utendos dedi Philodamo, rettuleritne?
Plaut. As. 2, 4, 34; cf. id. Aul. 4, 10, 29; 37; 38;and, pateram (surreptam),
Cic. Div. 1, 25, 54:argentum,
Plaut. Ps. 2, 2, 29; so (with reddere) id. Curc. 5, 3, 45:mercedem (with reddere),
id. As. 2, 4, 35; cf.:octonis idibus aera,
to pay the money for tuition. Hor. S. 1, 6, 75 (v. idus):si non Rettuleris pannum,
id. Ep. 1, 17, 32; 1, 6, 60:verum, si plus dederis, referam,
Plaut. Ep. 2, 2, 112.—Referre pedem or gradum, as a milit. t. t., to draw back, retire, withdraw, retreat (different from the gen. signif., to return, and the above passages):b.vulneribus defessi pedem referre coeperunt,
Caes. B. G. 1, 25; cf.:ut paulatim cedant ac pedem referant,
id. B. C. 2, 40; Liv. 7, 33; so,referre pedem,
Caes. B. C. 1, 44 (with loco excedere); Cic. Phil. 12, 3 (opp. insistere); Liv. 3, 60 (opp. restituitur pugna);21, 8 al.— For the sake of euphony: referre gradum: cum pedes referret gradum,
Liv. 1, 14. —And, in a like sense, once mid.: a primā acie ad triarios sensim referebatur,
Liv. 8, 8, 11.—Transf., out of the milit. sphere:II. A.feroque viso retulit retro pedem (viator),
Phaedr. 2, 1, 8; cf.:viso rettulit angue pedem,
Ov. F. 2, 342; 6, 334:rettulit ille gradus horrueruntque comae,
id. ib. 2, 502:(in judiciis) instare proficientibus et ab iis, quae non adjuvant, quam mollissime pedem oportet referre,
Quint. 6, 4, 19.In gen.: (Saxum) ejulatu... Resonando mutum flebiles voces refert, Att. ap. Cic. Fin. 2, 29, 94 (Trag. Rel. p. 176 Rib.); cf. Cic. Q. Fr. 1, 1, 14, § 42:B.sonum,
id. N. D. 2, 57, 144; id. Or. 12, 38; Hor. Ep. 2, 1, 201 al.:voces,
Ov. M. 12, 47; cf.:Coëamus rettulit Echo,
id. ib. 3, 387: cum ex CXXV. judicibus reus L. referret, restored to the list, i. e. retained, accepted (opp. quinque et LXX. reiceret), Cic. Planc. 17:o mihi praeteritos referat si Juppiter annos!
Verg. A. 8, 560; cf.: tibi tempora, Hor. C. 4, 13, 13:festas luces (sae culum),
id. ib. 4, 6, 42:dies siccos (sol),
id. ib. 3, 29, 20 et saep.:hoc quidem jam periit: Ni quid tibi hinc in spem referas,
Plaut. Ep. 3, 2, 3:ad amicam meras querimonias referre,
id. Truc. 1, 2, 65:hic in suam domum ignominiam et calamitatem rettulit,
Cic. Off. 1, 39, 138; cf.:pro re certā spem falsam domum rettulerunt,
id. Rosc. Am. 38, 110:rem publicam sistere negat posse, nisi ad equestrem ordinem judicia referantur,
id. Verr. 2, 3, 96, § 223:servati civis decus referre,
Tac. A. 3, 21:e cursu populari referre aspectum in curiam,
to turn back, turn towards, Cic. Prov. Cons. 16, 38; cf.:oculos animumque ad aliquem,
id. Quint. 14, 47:animum ad studia,
id. de Or. 1, 1, 1:animum ad veritatem,
id. Rosc. Am. 16, 48:animum ad firmitudinem,
Tac. A. 3, 6 et saep.:multa dies variique labor mutabilis aevi Rettulit in melius,
brought to a better state, Verg. A. 11, 426:uterque se a scientiae delectatione ad efficiendi utilitatem refert,
Cic. Rep. 5, 3, 5; so,se ad philosophiam referre,
to go back, return, id. Off. 2, 1, 4:ut eo, unde digressa est, referat se oratio,
id. ib. 2, 22, 77.—In partic.1.(Acc. to I. B. 1.) To pay back, give back, repay (syn. reddo):2.denique Par pari referto,
Ter. Eun. 3, 1, 55; cf.:quod ab ipso adlatum est, id sibi esse relatum putet,
id. Phorm. prol. 21:ut puto, non poteris ipsa referre vicem,
pay him back in his own coin, Ov. A. A. 1, 370; Sen. Herc. Fur. 1337. — Esp. in the phrase referre gratiam (rarely gratias), to return thanks, show one ' s gratitude (by deeds), to recompense, requite (cf.:gratiam habeo): spero ego mihi quoque Tempus tale eventurum, ut tibi gratium referam parem,
Plaut. Merc. 5, 4, 39:parem gratiam,
Ter. Eun. 4, 4, 51:et habetur et refertur, Thais, a me ita, uti merita es, gratia,
id. ib. 4, 6, 12; cf.:meritam gratiam debitamque,
Cic. de Or. 3, 4, 14:justam ac debitam gratiam,
id. Balb. 26, 59:pro eo mihi ac mereor relaturos esse gratiam,
id. Cat. 4, 2, 3; 1, 11, 28; id. Off. 2, 20, 69:fecisti ut tibi numquam referre gratiam possim,
Plaut. Capt. 5, 1, 12; id. Most. 1, 3, 57; id. Pers. 5, 2, 71; id. Ps. 1, 3, 86; id. Rud. 5, 3, 36 al.; Cic. Lael. 15, 53; Caes. B. G. 1, 35:alicui pro ejus meritis gratiam referre,
id. ib. 5, 27 fin.; id. B. C. 2, 39; 3, 1, fin.:gratiam emeritis,
Ov. P. 1, 7, 61:gratiam factis,
id. Tr. 5, 4, 47.— Plur.:pro tantis eorum in rem publicam meritis honores ei habeantur gratiaeque referantur,
Cic. Phil. 3, 15, 39; 10, 11, 1:dis advenientem gratias pro meritis agere,
Plaut. Am. 1, 1, 27; v. gratia.—To bring back any thing; to repeat, renew, restore, = repetere, retractare, renovare, etc.:b.(Hecyram) Iterum referre,
to produce it again, Ter. Hec. prol. 7; id. ib. prol. alt. 21 and 30; cf. Hor. A. P. 179.— So, to bring up for reconsideration:rem judicatam,
Cic. Dom. 29, 78:ludunt... Dictaeos referunt Curetas,
Lucr. 2, 633:Actia pugna per pueros refertur,
Hor. Ep. 1, 18, 62: institutum referri ac renovari, Civ. Div. in Caecil. 21, 68; cf.:consuetudo longo intervallo repetita ac relata,
id. ib. 21, 67:te illud idem, quod tum explosum et ejectum est, nunc rettulisse demiror,
Cic. Clu. 31, 86:cum ad idem, unde semel profecta sunt, cuncta astra redierint eandemque totius caeli descriptionem longis intervallis retulerint,
id. Rep. 6, 22, 24:mysteria ad quae biduo serius veneram,
id. de Or. 3, 20, 75:quasdam caerimonias ex magno intervallo,
Liv. 3, 55:antiquum morem,
Suet. Caes. 20:consuetudinem antiquam,
id. Tib. 32 et saep.:cum aditus consul idem illud responsum rettulit,
repeated, Liv. 37, 6 fin.:veterem Valeriae gentis in liberandā patriā laudem,
to restore, Cic. Fl. 1, 1:hunc morem, hos casus atque haec certamina primus Ascanius Rettulit,
Verg. A. 5, 598:O mihi praeteritos referat si Juppiter annos,
id. ib. 8, 560.—To represent, set forth anew, reproduce, etc.:3.referre Naturam, mores, victum motusque parentum,
to reproduce, Lucr. 1, 597:majorum vultus vocesque comasque,
id. 4, 1221:mores, os vultusque ejus (sc. patris),
Plin. Ep. 5, 16, 9:parentis sui speciem,
Liv. 10, 7; cf.:(Tellus) partim figuras Rettulit antiquas, partim nova monstra creavit,
Ov. M. 1, 437:faciem demptā pelle novam,
Tib. 1, 8, 46:temporis illius vultum,
Ov. M. 13, 443: si quis mihi parvulus aulā Luderet Aeneas, qui te tamen ore [p. 1545] referret, might represent, resemble thee, Verg. A. 4, 329; cf.:nomine avum referens, animo manibusque parentem,
id. ib. 12, 348:Marsigni sermone vultuque Suevos referunt,
Tac. G. 43:neque amissos colores lana refert,
Hor. C. 3, 5, 28.—To convey a report, account, intelligence, by speech or by writing; to report, announce, relate, recite, repeat, recount; to mention, allege (class.;b.in late Lat. saepissime): certorum hominum sermones referebantur ad me,
Cic. Fam. 1, 9, 10 Orell. N. cr.:tales miserrima fletus Fertque refertque soror (sc. ad Aeneam),
Verg. A. 4, 438:pugnam referunt,
Ov. M. 12, 160:factum dictumve,
Liv. 6, 40:si quis hoc referat exemplum,
Quint. 5, 11, 8:in epistulis Cicero haec Bruti refert verba,
id. 6, 3, 20:quale refert Cicero de homine praelongo, caput eum, etc.,
id. 6, 3, 67 et saep.:quaecunque refers,
Hor. Ep. 1, 7, 60; 2, 1, 130:sermones deorum,
id. C. 3, 3, 71:multum referens de Maecenate,
Juv. 1, 66. —With obj.-clause, Suet. Caes. 30; Ov. M. 1, 700; 4, 796:Celso gaudere et bene rem gerere refer,
Hor. Ep. 1, 8, 2 al.; cf. poet. by Greek attraction:quia rettulit Ajax Esse Jovis pronepos,
Ov. M. 13, 141; and:referre aliquid in annales,
Liv. 4, 34 fin., and 43, 13, 2:ut Proetum mulier perfida credulum Falsis impulerit criminibus, refert,
Hor. C. 3, 7, 16.— Absol.:quantum, inquam, debetis? Respondent CVI. Refero ad Scaptium,
I report, announce it to Scaptius, Cic. Att. 5, 21, 12:in quo primum saepe aliter est dictum, aliter ad nos relatum,
reported, stated, id. Brut. 57, 288:(Hortensius) nullo referente, omnia adversariorum dicta meminisset,
id. ib. 88, 301:abi, quaere, et refer,
Hor. Ep. 1, 7, 53. —Poet. (mostly in Ovid), to repeat to one ' s self, call to mind:c.tacitāque recentia mente Visa refert,
Ov. M. 15, 27:si forte refers,
id. Am. 2, 8, 17:haec refer,
id. R. Am. 308:saepe refer tecum sceleratae facta puellae,
id. ib. 299:mente memor refero,
id. M. 15, 451:foeda Lycaoniae referens convivia mensae,
id. ib. 1, 165; cf.:illam meminitque refertque,
id. ib. 11, 563.—Pregn., to say in return, to rejoin, answer, reply (syn. respondeo):d.id me non ad meam defensionem attulisse, sed illorum defensioni rettulisse,
Cic. Caecin. 29, 85:ego tibi refero,
I reply to you, id. ib. 29, 85, §84: ut si esset dictum, etc., et referret aliquis Ergo, etc.,
id. Fat. 13, 30:quid a nobis autem refertur,
id. Quint. 13, 44: retices;nec mutua nostris Dicta refers,
Ov. M. 1, 656; 14, 696:Musa refert,
id. ib. 5, 337; id. F. 5, 278:Anna refert,
Verg. A. 4, 31:talia voce,
id. ib. 1, 94:pectore voces,
id. ib. 5, 409:tandem pauca refert,
id. ib. 4, 333 et saep. —Publicists' t. t.(α).To bring, convey, deliver any thing as an official report, to report, announce, notify, = renuntiare:(β).legati haec se ad suos relaturos dixerunt,
Caes. B. G. 4, 9; cf.:cujus orationem legati domum referunt,
id. B. C. 1, 35: responsa (legati), Cic. Fragm. ap. Non. 380, 31:legationem Romam,
Liv. 7, 32:mandata ad aliquem,
Caes. B. C. 3, 57:responsa,
id. B. G. 1, 35; cf.:mandata alicui,
id. ib. 1, 37:numerum capitum ad aliquem,
id. ib. 2, 33 fin.:rumores excipere et ad aliquem referre,
Cic. Deiot. 9, 25; cf. Caes. B. G. 1, 47:Ubii paucis diebus intermissis referunt, Suevos omnes, etc.,
id. ib. 6, 10; Liv. 3, 38, 12.—Ad senatum de aliquā re referre (less freq with acc., a rel.-clause, or absol.), to make a motion or proposition in the Senate; to consult, refer to, or lay before the Senate; to move, bring forward, propose: VTI L. PAVLVS C. MARCELLVS COSS... DE CONSVLARIBVS PROVINCIIS AD SENATVM REFERRENT, NEVE QVID PRIVS... AD SENATVM REFERRENT, NEVE QVID CONIVNCTVM DE EA RE REFERRETVR A CONSVLIBVS, S. C. ap. Cic. Fam. 8, 8, 5 sq.: de legibus abrogandis ad senatum referre. Cic. Cornel. 1, Fragm. 8 (p. 448 Orell.); cf.:(γ).de quo legando consules spero ad senatum relaturos,
id. Imp. Pomp. 19, 58:de ejus honore ad senatum referre,
id. Phil. 8, 11, 33:de eā re postulant uti referatur. Itaque consulente Cicerone frequens senatus decernit, etc.,
Sall. C. 48, 5, 6:rem ad senatum refert,
id. ib. 29, 1; cf.:tunc relata ex integro res ad senatum,
Liv. 21, 5:rem ad senatum,
id. 2, 22:consul convocato senatu refert, quid de his fieri placeat, qui, etc.,
Sall. C. 50, 3: ut ex litteris ad senatum referretur, impetrari (a consulibus) non potuit. Referunt consules de re publicā, Caes. B. C. 1, 1; cf.:refer, inquis, ad senatum. Non referam,
Cic. Cat. 1, 8, 20.—Of other bodies than the Senate (cf.: defero, fero): C. Cassium censorem de signo Concordiae dedicando ad pontificum collegium rettulisse,
Cic. Dom. 53, 136: eam rem ad consilium cum rettulisset Fabius. Liv. 24, 45, 2; 30, 4, 9:est quod referam ad consilium,
id. 30, 31, 9; 44, 2, 5; Curt. 4, 11, 10.— Per syllepsin: DE EA RE AD SENATVM POPVLVMQVE REFERRI, since referre ad populum was not used in this sense (for ferre ad populum); v. fero, and the foll. g:de hoc (sc. Eumene) Antigonus ad consilium rettulit,
Nep. Eum. 12, 1.— Transf., to make a reference, to refer (class.): de rebus et obscuris et incertis ad Apollinem censeo referendum;ad quem etiam Athenienses publice de majoribus rebus semper rettulerunt,
Cic. Div. 1, 54, 122; cf. Nep. Lys. 3; Cic. Quint. 16, 53.— Different from this is, *Referre ad populum (for denuo ferre), to propose or refer any thing anew to the people (cf. supra, II. B. 2.;e.v. Krebs, Antibarb. p. 1006): factum est illorum aequitate et sapientiā consulum, ut id, quod senatus decreverat, id postea referendum ad populum non arbitrarentur,
Cic. Clu. 49, 137; cf. Att. ap. Non. p. 512, 29; Liv. 22, 20; Val. Max. 8, 10, 1.—A mercantile and publicists' t. t., to note down, enter any thing in writing; to inscribe, register, record, etc.:4.cum scirem, ita indicium in tabulas publicas relatum,
Cic. Sull. 15, 42:in tabulas quodcumque commodum est,
id. Fl. 9, 20:nomen in tabulas, in codicem,
id. Rosc. Com. 1, 4:quod reliquum in commentarium,
id. Att. 7, 3, 7:quid in libellum,
id. Phil. 1, 8, 19:tuas epistulas in volumina,
i. e. to admit, id. Fam. 16, 17 init.; cf.:orationem in Origines,
id. Brut. 23, 89 al.:in reos, in proscriptos referri,
to be set down among, id. Rosc. Am. 10, 27:absentem in reos,
id. Verr. 2, 5, 42, § 109; cf.:aliquem inter proscriptos,
Suet. Aug. 70:anulos quoque depositos a nobilitate, in annales relatum est,
Plin. 33, 1, 6, § 18:senatūs consulta falsa (sc. in aerarium),
enter, register, Cic. Fam. 12, 1, 1; id. Phil. 5, 4, 12. —Entirely absol.:ut nec triumviri accipiundo nec scribae referundo sufficerent,
Liv. 26, 36 fin. —Here, too, belongs referre rationes or aliquid (in rationibus, ad aerarium, ad aliquem, alicui), to give, present, or render an account:rationes totidem verbis referre ad aerarium,
Cic. Fam. 5, 20, 2;and rationes referre alone: in rationibus referendis... rationum referendarum jus, etc.,
id. ib. 5, 20, 1; id. Pis. 25, 61; id. Verr. 2, 1, 30, § 77; 2, 3, 71, § 167:referre rationes publicas ad Caesarem cum fide,
Caes. B. C. 2, 20 fin.:si hanc ex fenore pecuniam populo non rettuleris, reddas societati,
Cic. Verr. 2, 3, 71, § 167:(pecuniam) in aerarium,
Liv. 37, 57, 12; cf.: pecuniam operi publico, to charge to, i. e. to set down as applied to, Cic. Fl. 19, 44.— So, too, acceptum and in acceptum referre, to place to one ' s credit, in a lit. and trop. sense (v. accipio).— Hence, transf.: aliquem (aliquid) in numero (as above, in rationibus), in numerum, etc., to count or reckon a person or thing among:Democritus, qui imagines eorumque circuitus in deorum numero refert,
Cic. N. D. 1, 12, 29:(Caesar, Claudius) in deorum numerum relatus est,
Suet. Caes. 88; id. Claud. 45:Ponticus Heraclides terram et caelum refert in deos,
Cic. N. D. 1, 13, 34:nostri oratorii libri in Eundem librorum numerum referendi videntur,
id. Div. 2, 1, 4: hoc nomen in codicem relatum, id. Rosc. Com. B. and K. (al. in codice).—With inter (postAug. and freq.):ut inter deos referretur (August.),
Suet. Aug. 97:diem inter festos, nefastos,
Tac. A. 13, 41 fin.:hi tamen inter Germanos referuntur,
id. G. 46; Suet. Claud. 11; id. Tib. 53:dumque refert inter meritorum maxima, demptos Aesonis esse situs,
Ov. M. 7, 302:intellectum est, quod inter divos quoque referretur,
Lampr. Alex. Sev. 14:inter sidera referre,
Hyg. Fab. 192:inter praecipua crudelitatis indicia referendus,
Val. Max. 9, 2, ext. 5:inter insulas,
Plin. 5, 9, 9, § 48:dicebat quasdam esse quaestiones, quae deberent inter res judicatas referri,
Sen. Contr. 2, 11, 12:eodem Q. Caepionem referrem,
I should place in the same category, Cic. Brut. 62, 223.—Referre aliquid ad aliquid, to trace back, ascribe, refer a thing to any thing:5.qui pecudum ritu ad voluptatem omnia referunt,
Cic. Lael. 9, 32:omnia ad igneam vim,
id. N. D. 3, 14, 35:omnia ad incolumitatem et ad libertatem suam,
id. Rep. 1, 32, 49; 1, 26, 41:in historiā quaeque ad veritatem, in poëmate pleraque ad delectationem,
id. Leg. 1, 1, 5; id. Off. 1, 16, 52 et saep. al.:hunc ipsum finem definiebas id esse, quo omnia, quae recte fierent, referrentur, neque id ipsum usquam referretur,
id. Fin. 2, 2, 5; cf.nusquam,
id. ib. 1, 9, 29:ad commonendum oratorem, quo quidque referat,
id. de Or. 1, 32, 145:hinc omne principium, huc refer exitum,
Hor. C. 3, 6, 6.— With dat.:cujus adversa pravitati ipsius, prospera ad fortunam referebat,
Tac. A. 14, 38 fin. — In Tac. once with in:quidquid ubique magnificum est, in claritatem ejus (sc. Herculis) referre consensimus,
Tac. G. 34.—Rarely of persons;as: tuum est Caesar, quid nunc mihi animi sit, ad te ipsum referre,
Cic. Deiot. 2, 7.— Absol.: ita inserere oportet referentem ad fructum, meliore genere ut sit surculus, etc., one who looks to or cares for the fruit, Varr. R. R. 1, 40, 6.—Culpam in aliquem referre, to throw the blame upon, accuse, hold responsible for, etc. (post-Aug.):hic, quod in adversis rebis solet fieri, alius in alium culpam referebant,
Curt. 4, 3, 7; Aug. contr. Man. 2, 17, 25 Hier. Epp. 1, 9 fin.: cf.:augere ejus, in quem referet crimen, culpam,
Cic. Inv. 2, 28, 83:causa ad matrem referebatur,
Tac. A. 6, 49:causam abscessus ad Sejani artes,
id. ib. 4, 57. -
14 intorqueo
I.Lit.:II.mentum in dicendo,
to distort, Cic. de Or. 2, 66:oculos,
Verg. G. 4, 451:caulem,
Plin. 19, 6, 34, § 114: talum, to sprain, Auct. B. Hisp. 38: vereor, ne Pompeio quid oneris imponam, mê moi Gorgeiên kephalên deinoio pelôrou intorqueat, Cic. Att. 9, 7, 3.— Pass. or with se, to twist or wrap itself:involvulus, quae in pampini folio intorta implicat se,
Plaut. Cist. 4, 2, 64:cum subito... procella nubibus intorsit sese,
Lucr. 6, 124:ipsi palmites intorquentur,
Plin. 17, 22, 35, § 183. —Transf.A.To brandish, hurl, or throw towards:B.hastam tergo,
to launch at its back, Verg. A. 2, 231:jaculum alicui,
to hurl against one, id. ib. 10, 322; Ov. M. 5, 90; Sil. 1, 304:telum,
Verg. A. 10, 381:saxum,
Sil. 7, 623:telum in hostem,
Verg. A. 10, 882; Sen. Ep. 45. —To throw into confusion:III.orationem,
Plaut. Cist. 4, 2, 65; cf.mores,
to corrupt, pervert, Pers. 5, 38.—Trop., to cast upon, throw out against:alternis versibus intorquentur inter fratres gravissimae contumeliae,
Cic. Tusc. 4, 36, 77:vocem diram,
Sil. 11, 342.— Hence, intortus, a, um, P. a., twisted, wound; crisped, curled; trailed, prolonged; perplexed, involved; distorted, corrupted:spirae modo,
Plin. 2, 25, 23, § 91:intorto circa bracchium pallio,
wound about my arm, Petr. 80:paludamentum,
wrapped round, Liv. 25, 16:angues intorti capillis Eumenidum,
entwined, Hor. C. 2, 13, 35:capilli,
curled, Mart. 8, 33; Sil. 3, 284:sonus concisus, intortus,
Plin. 10, 29, 43, § 82:noctuae intorto carmine occinunt,
App. Flor. 13:rudentes,
twisted, made by twisting, Cat. 64, 235:funes,
Ov. M. 3, 679 al. — Adv.: intortē, windingly, crookedly:intortius,
Plin. 16, 16, 27, § 68.— Transf.: hoc dicere, August. de Nat. et Grat. 49. -
15 intorte
I.Lit.:II.mentum in dicendo,
to distort, Cic. de Or. 2, 66:oculos,
Verg. G. 4, 451:caulem,
Plin. 19, 6, 34, § 114: talum, to sprain, Auct. B. Hisp. 38: vereor, ne Pompeio quid oneris imponam, mê moi Gorgeiên kephalên deinoio pelôrou intorqueat, Cic. Att. 9, 7, 3.— Pass. or with se, to twist or wrap itself:involvulus, quae in pampini folio intorta implicat se,
Plaut. Cist. 4, 2, 64:cum subito... procella nubibus intorsit sese,
Lucr. 6, 124:ipsi palmites intorquentur,
Plin. 17, 22, 35, § 183. —Transf.A.To brandish, hurl, or throw towards:B.hastam tergo,
to launch at its back, Verg. A. 2, 231:jaculum alicui,
to hurl against one, id. ib. 10, 322; Ov. M. 5, 90; Sil. 1, 304:telum,
Verg. A. 10, 381:saxum,
Sil. 7, 623:telum in hostem,
Verg. A. 10, 882; Sen. Ep. 45. —To throw into confusion:III.orationem,
Plaut. Cist. 4, 2, 65; cf.mores,
to corrupt, pervert, Pers. 5, 38.—Trop., to cast upon, throw out against:alternis versibus intorquentur inter fratres gravissimae contumeliae,
Cic. Tusc. 4, 36, 77:vocem diram,
Sil. 11, 342.— Hence, intortus, a, um, P. a., twisted, wound; crisped, curled; trailed, prolonged; perplexed, involved; distorted, corrupted:spirae modo,
Plin. 2, 25, 23, § 91:intorto circa bracchium pallio,
wound about my arm, Petr. 80:paludamentum,
wrapped round, Liv. 25, 16:angues intorti capillis Eumenidum,
entwined, Hor. C. 2, 13, 35:capilli,
curled, Mart. 8, 33; Sil. 3, 284:sonus concisus, intortus,
Plin. 10, 29, 43, § 82:noctuae intorto carmine occinunt,
App. Flor. 13:rudentes,
twisted, made by twisting, Cat. 64, 235:funes,
Ov. M. 3, 679 al. — Adv.: intortē, windingly, crookedly:intortius,
Plin. 16, 16, 27, § 68.— Transf.: hoc dicere, August. de Nat. et Grat. 49. -
16 recello
rĕ-cello, ĕre, v. n. and a.I.Neutr., to spring back, fly back, bend back:II.recellere reclinare,
Fest. p. 274 Müll. (very rare;perh. only in the foll. examples): (terra) inclinatur retroque recellit,
Lucr. 6, 573:cum (ferrea manus) gravi libramento plumbi recelleret ad solum,
Liv. 24, 34, 10, v. Weissenb. ad h. l.— -
17 supīnō
supīnō —, ātus, āre [supinus], to bend backwards, lay back, throw over: supinatae glaebae, i. e. turned up by the plough, V.: nasum nidore supinor, turn up my nose, H.* * *supinare, supinavi, supinatus Vlay on the back; turn up; tilt back -
18 regesta
1.rĕgestum, i, n., earth thrown up, id. 11, 3, 10; 4, 1, 3; 3, 13, 8:B.radios,
Plin. 37, 9, 47, § 131; Sen. Ep. 15, 3:decoquunt in ahenis levi igni duas partes (amurcae) quoad regerant,
i. e. cause to fly off, evaporate, Varr. R. R. 1, 64, 2.—Transf., of written remarks, to enter, transcribe, record, register:II.aliquid in commentarios,
Quint. 2, 11, 7:scholas in hos commentarios,
id. 3, 6, 59.— Hence, in late Lat.: rĕgesta, ōrum, n., subst., a list, catalogue, register, Vop. Prob. 2, § 2; Prud. steph. 10, 1131.—Trop., to throw or cast back, to retort (cf. refero): Stoicos, Cass. ap. Cic. Fam. 15, 19, 1; cf. Plin. 13, 15, 29, § 91:2.convicia,
Hor. S. 1, 7, 29:contagia regerimus,
wish away from us, Plin. 28, 4, 7, § 35:invidiam in aliquem,
Quint. 11, 1, 22; so,invidiam,
Tac. H. 3, 78:crimen ipsi,
Sen. Hippol. 720:culpam in illos,
to throw the blame on them, Plin. Ep. 10, 19 (30), 2.rĕgestum, i, v. regero, I. -
19 regestum
1.rĕgestum, i, n., earth thrown up, id. 11, 3, 10; 4, 1, 3; 3, 13, 8:B.radios,
Plin. 37, 9, 47, § 131; Sen. Ep. 15, 3:decoquunt in ahenis levi igni duas partes (amurcae) quoad regerant,
i. e. cause to fly off, evaporate, Varr. R. R. 1, 64, 2.—Transf., of written remarks, to enter, transcribe, record, register:II.aliquid in commentarios,
Quint. 2, 11, 7:scholas in hos commentarios,
id. 3, 6, 59.— Hence, in late Lat.: rĕgesta, ōrum, n., subst., a list, catalogue, register, Vop. Prob. 2, § 2; Prud. steph. 10, 1131.—Trop., to throw or cast back, to retort (cf. refero): Stoicos, Cass. ap. Cic. Fam. 15, 19, 1; cf. Plin. 13, 15, 29, § 91:2.convicia,
Hor. S. 1, 7, 29:contagia regerimus,
wish away from us, Plin. 28, 4, 7, § 35:invidiam in aliquem,
Quint. 11, 1, 22; so,invidiam,
Tac. H. 3, 78:crimen ipsi,
Sen. Hippol. 720:culpam in illos,
to throw the blame on them, Plin. Ep. 10, 19 (30), 2.rĕgestum, i, v. regero, I. -
20 rejecto
- 1
- 2
См. также в других словарях:
throw back on — ˌthrow ˈback on [transitive] usually passive [present tense I/you/we/they throw back on he/she/it throws back on present participle throwing back on past tense … Useful english dictionary
Throw back — Throw back, v. i. to revert to an ancestral type or character. A large proportion of the steerage passengers throw back to their Darwinian ancestry. The Century. [Webster 1913 Suppl.] [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
throw|back — «THROH BAK», noun. 1. a throwing back. 2. a setback or check. 3. a) a reversion to an ancestral type or character. b) an example of this: »The boy seemed to be a throwback to his great grandfather … Useful english dictionary
throw back — index reflect (mirror), repulse Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
throw back on — phrasal verb [transitive, usually passive] Word forms throw back on : present tense I/you/we/they throw back on he/she/it throws back on present participle throwing back on past tense threw back on past participle thrown back on throw someone… … English dictionary
throw back — phrasal verb [transitive] Word forms throw back : present tense I/you/we/they throw back he/she/it throws back present participle throwing back past tense threw back past participle thrown back 1) to push the covers on a bed away from you quickly … English dictionary
throw back — verb throw back with a quick, light motion (Freq. 1) She tossed back her head • Syn: ↑toss back • Hypernyms: ↑flip, ↑toss, ↑sky, ↑pitch … Useful english dictionary
throw back — phr verb Throw back is used with these nouns as the object: ↑cover, ↑duvet, ↑head, ↑sheet, ↑shutter … Collocations dictionary
throw back — 1) PHRASAL VERB If you throw something back at a person, you remind them of something bad they did in the past, in order to upset them. [V n P at n] I should never have told you that. I knew you d throw it back at me. [Also V P at n n] 2) PHRASAL … English dictionary
throw back — verb a) to throw something back (such as a fish that has been caught for sport) b) to hinder the development of something See Also: throwback … Wiktionary
throw back — v. (B) she threw the ball back to me * * * [ θrəʊ bæk] (B) she threw the ball back to me … Combinatory dictionary